Problem źródła zła zajmował mnie już jako trzynastoletniego chłopca: w wieku, gdy ma się „w sercu na pół igraszki dziecinne, na pół boga”, poświęciłem mu swą pierwszą igraszkę dziecięcą, swe pierwsze filozoficzne ćwiczenie w pisaniu – a co tyczy się mego ówczesnego rozwiązania tego „problemu”, to oddałem, jak należy, cześć Bogu i uczyniłem go ojcem zła. Z genealogii moralności, tłum. P. Pieniążek, w: Dzieła wszystkie, t. 5, s. 216-217.
