Hippokrates, który wiele chorób wyleczył, sam zachorował i umarł. Chaldejczycy przepowiedzieli śmierć wielu ludzi, następnie i ich przeznaczenie dosięgło. Aleksander iPompejusz, i Gajus Cezar, którzy całe miasta tylekroć do gruntu zburzyli, a wiele dziesiątek tysięcy jeźdźców i pieszych w boju wybli, i sami raz ze świata precz poszli. Heraklit, który tyle nafilozofował o zniszczeniu świata przez [...]
Problem źródła zła zajmował mnie już jako trzynastoletniego chłopca: w wieku, gdy ma się "w sercu na pół igraszki dziecinne, na pół boga", poświęciłem mu swą pierwszą igraszkę dziecięcą, swe pierwsze filozoficzne ćwiczenie w pisaniu - a co tyczy się mego ówczesnego rozwiązania tego "problemu", to oddałem, jak należy, cześć Bogu i uczyniłem go ojcem zła. [...]
μισῶ σοφιστήν, ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός. Nienawidzę nauczyciela mądrości (σοφιστήν), który dla samego siebie nie jest mądry (σοφός), w: W. Wrotkowski, Jakiej filozofii warto być wiernym.
ἔστι γὰρ ὁ φίλος ἄλλος αὐτός (amicus est alter ipse), Etyka Nikomachejska, 1166a 30-32.
