Problem źródła zła zajmował mnie już jako trzynastoletniego chłopca: w wieku, gdy ma się "w sercu na pół igraszki dziecinne, na pół boga", poświęciłem mu swą pierwszą igraszkę dziecięcą, swe pierwsze filozoficzne ćwiczenie w pisaniu - a co tyczy się mego ówczesnego rozwiązania tego "problemu", to oddałem, jak należy, cześć Bogu i uczyniłem go ojcem zła. [...]
Apollo jest przemocą, która ukazuje się jako piękno, Po Nietzschem, s. 45.
Pan, którego wyrocznia znajduje się w Delfach, nie mówi i nie ukrywa, a tylko daje znak.
[święty Kościół rzymski, założony głosem Pana i Zbawiciela naszego, ] mocno wierzy, wyznaje i głosi: że nikt z tych, co są poza Kościołem katolickim, nie tylko poganie, ale i Żydzi, heretycy i schizmatycy, nie mogą stać się uczestnikami życia wiecznego, ale pójdą „w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom”, jeśli przed końcem życia nie będą [...]
