Nietzsche o Jezusie

Nietzsche o Jezusie

Typ „Jezus”.

Jezus jest przeciwieństwem geniusza: jest idiotą. Trzeba odczuć jego niezdolność rozumienia rzeczywistości: porusza się on wokół pięciu, sześciu pojęć, jakie wcześniej posłyszał i stopniowo zrozumiał, tzn. fałszywie zrozumiał – w nich ma swoje doświadczenie, swój świat, swoją prawdę – reszta jest mu obca. Wypowiada słowa, jakich każdy używa – nie rozumie ich jak każdy, rozumie tylko pięć, sześć płynnych pojęć. To, że właściwe instynkty męskie – nie tylko płciowe, lecz także instynkty walki, dumy, heroizmu – nigdy się w nim nie przebudziły, że pozostał w tyle i pozostał dziecinny w okresie dojrzewania: należy to do niektórych neuroz epileptoidalnycuh.

Jezus jest w swych najgłębszych instynktach nieheroiczny: nigdy nie walczy: kto widzi w nim, jak Renan, kogoś w rodzaju bohatera, zwulgaryzował typ nie do poznania.

Z drugiej strony, odczujemy jego niezdolność rozumienia czegoś duchowego: w jego ustach słowo „duch” staje się nieporozumieniem! Najlżejsze tchnienie nauki, smaku, dyscypliny duchowej, logiki nie musnęło tego świętego idioty: tak samo mało dotykało go życie. – Natura? Prawa natury? – Nikt mu nie wyjawił, że istnieje jakaś natura. Zna on tyle skutki moralne: znak najniższej i najbardziej absurdalnej kultury. Trzeba to zapamiętać: jest idiotą pośród bardzo roztropnego narodu… Tyle że jego uczniowie tacy nie byli – Paweł nie był wcale idiotą! – tak przebiegają dzieje chrześcijaństwa (Notatki z lat 1887-89, tłum. P. Pieniążek),

Comments

2020-04-13T22:09:34+02:00 filozofia religia psychologia Cytaty|