Ostatecznie takie natury jak Tukidydes i Platon różni odwaga wobec rzeczywistości. Platon tchórzy przed rzeczywistością - zatem ucieka w ideał: Tukidydes włada sobą, zatem również rzeczy zachowuje w swym władaniu (Zmierzch bożyszcz, 142, tłum. G. Sowiński)
Nie ma powrotu do tradycyjnej wiary, gdy już raz została porzucona, ponieważ zasadniczą cechą wierzącego w sposób tradycyjny jest to, że nie zdaje on sobie sprawy ze swojego tradycjonalizmu, Al Ghazali
Czym jest kosmetyka w stosunku do gimnastyki, tym jest sofistyka w stosunku do prawodawstwa, i czym jest kucharstwo do medycyny, tym jest retoryka w stosunku do sprawiedliwości (Gorgiasz 465c).
Potrzeba dostojności jest z gruntu rzeczy sprzeczna z potrzebami duszy dostojnej, oraz jest wielce wymownym i niebezpiecznym znamieniem jej braku, (Poza dobrem i złem, tłum. S. Wyrzykowski, s. 286, zob. G. Deleuze, Nietzsche i filozofia, s. 86)
