Najbardziej nieuczciwi jesteśmy wobec swego Boga: nie wolno mu grzeszyć (Poza dobrem i złem, Wydawnictwo A, Kraków 2001, s. 87).
„Uczyniłeś to”, mówi mi moja pamięć. „Nie mogłem tego uczynić”, mówi mi moja duma – i pozostaje nieubłagana. W końcu – pamięć ulega (Poza dobrem i złem, Wydawnictwo A, Kraków 2001, s. 88).
Gdy musimy o kimś zmienić zdanie surowo liczymy mu za niewygodę, jaką nam tym sprawił (Poza dobrem i złem, Wydawnictwo A, Kraków 2001, s. 95).
Kto walczy z potworami, niech uważa by sam się nie stał potworem. A gdy długo patrzysz w otchłań, również otchłań spogląda na ciebie (Poza dobrem i złem, s. 98).
Mieć talent to zbyt mało: trzeba nań mieć również wasze pozwolenie – nieprawdaż, moi przyjaciele? (Poza dobrem i złem, s. 98).
Nie jest to dla mnie wstrząsem, żeś mnie okłamał, lecz to, że ci już nie wierzę (Poza dobrem i złem, s. 102)
On mi się nie podoba. Dlaczego? – Bo mu nie dorównuję. – Czy zdarzyło się komuś tak odpowiedzieć? (Poza dobrem i złem, s. 102).
Granice naszego słuchu. Słyszy się tylko te pytania, na które jest się w mocy znalezc odpowiedz (Co mnie zabija to mnie wzmacnia, Wydawnictwo Studio X, Wrocław 1997, s. 32).
