W epoce robotnika (...) nie może istnieć nic co nie będzie ujęte jako praca. Praca jest tempem dłoni, myśli, serca, życiem za dnia i nocą, nauką, miłością, sztuą, wiarą, kultem, wojną; praca jest pędem atomu i siłą, która porusza gwiazdy i słońce, Robotnik, s. 66.
Zapraszacie świadka, gdy chcecie powiedzieć coś dobrego o sobie, a gdy się wam uda go zwieść, żeby dobrzy o was myślał, sami zaczynacie dobrze o sobie myśleć, Tak mówił Zaratustra, s. 61.
Drugi krok: złamać uwielbiające serce, kiedy jest się najsilniej związanym. Wolny duch. Niezależność. Czas pustyni. Krytyka wszystkiego, co uwielbiane (idealizacja tego, co nie jest wielbione). Próba odwrócenia ocen (zob. To rzekł Zaratustra, Posłowie, s. 416).
Veritas de Deo, per rationem investigata, a paucis, et per longum tempus, et cum admixtione multorum errorum, homini proveniret, Summa theologiae, 1 pars, q. 1, a. 1.
